NE YAPTIN Kİ?

Nasreddin Hocayı bir köye, Cuma namazında vaaz vermesi için davet ederler.

Kararlaştırılan gün köye gelen Hoca köylülere:

─ Bir kese altın verirseniz konuşurum, yoksa döner giderim.

der.

Köylüler bunu duyunca şaşırırlar. Hoca bir kese altını almadan konuşmamakta kararlıdır. Çaresiz kalan köy ahalisi, güç bela herkesten para toplayarak bir kese altını Hocaya verir.

Nasreddin Hoca, harika bir konuşma yapar. Köylüler de onu can kulağıyla dinler. Hoca cuma namazından çıkınca, aldığı bir kese altını köylülere geri verir.

Köylüler yine şaşırırlar ve Hocaya:

─ Madem geri verecektin, ne diye istedin bizden bir kese altını?

diye sorarlar.

Hoca da köylülere cevap verir:

─ Birincisi, beni para ödediğiniz için daha dikkatli dinlediniz.

─ İkincisi de, cebinde para olunca insan bir başka konuşuyor.

 

Gerçekten de öyle değil mi?

Para; bilgisi, kapasitesi olmasa da insana özgüven ve cesaret verir. Paranız kadar konuşabilirsiniz ve paranız kadar dinlerler sizi. Günümüzde maalesef paranız kadar başarılı, paranız kadar bilgilisiniz.

Yani paranız kadar ederiniz vardır toplumun gözünde. Adalet için, toplumun yararı için kendinizi paralamanız hiçbir işe yaramaz, ama kendinizi 'paralandırırsanız' işte o zaman başarılı olursunuz.

Birşey için para verdiğiniz yani bir bedel ödediğiniz zaman o şey sizin için kıymetli hale gelir.

Bedelini ödemediğiniz her ne olursa olsun özünde çok değerli olsa da, sizin için değersiz hale gelir. Parasını vererek muayene olduğunuz doktor, parasını vererek davanızı verdiğiniz avukat, parasını vererek proje çizdirdiğiniz mühendis, ders aldığınız okul, yediğiniz yemek, içtiğiniz su dahi çok kıymetli olur. Çünkü para verdiniz, yani aldığınız hizmetin ya da eşyanın bedelini ödediniz.

Bedelini almadan hiç kimseye iş yapmayın derim. Çünkü bedelini almadan bir iş yaptığınızda; inanın kimse size minnettar olmuyor, bilakis emeğinizi görmezden gelerek yaptığınız işi değersizleştirmek için kusur arıyor.

Sonunda "Ne yaptın ki?" oluyor.....