Tam da uyku havasıydı aslında,
Uyusaydı iyiydi be !
Ama nerdeeee
Çoluk çocuk ekmek beklerdi, geçim derdi malum,
Yatağından kalktı, yüzünü yıkadı ve üstünü giyindi,
Yine yoğun bir güne ve gündeme uyanmıştı,
İşin yoğunluğu ve gündem değildi mesele,
Mesele, ödemeler ödemeler ödemelerdi…
Gelirin gideri karşılamadığı, işlerin her geçen ay biraz daha düştüğü,
Maaş ve SGK ile birlikte giderlerin karşılanamadığı bir dönemi yaşıyordu !
Hava zaten kapalı, yağmurlu ve kasvetliydi,
İçine yine karamsarlık bastırdı,
Belki kara bulutların ardında bir umut vardır diye düşündü,
Umut fakirin ekmeğiydi…
Hayat;
Vicdanla cüzdan, İban’la İman arasına sıkışmıştı !
Olsundu !
Vicdanlı olmak, hesaplı olmaktan iyiydi,
Hesap, insanı makam sahibi yapardı da,
Vicdan, daha önemli bir işe yarıyordu,
İnsanı, İnsan yapıyordu !
Mesele, insan olabilmekti,
Diplomalar meslekler içindi ya, bize de insanlık lazımdı…
Geçecekti kötü günler, güneş bize de doğacak diye umutla dua etti,
Belki bir müjde duyardı ta gaibden,
Belki de hesabına hiç beklemediği bir para girişi olacaktı,
Umuttu hepsi sadece umut …
Umut fakirin ekmeğiydi ya,
İşte ondan…
Diğer tüm yazıları için buraya tıklayın!