Dışarıda soğuk ve yağmur,
Kar yükseklere yağardı ya,
Belki bizim buralara da yağar….
Kimine mutluluktu soğuk ve yağmur,
Kimine eziyet, mutsuzluk !
Üşüyordu elleri, ayakları,
Arkadaşları gibi montu da yoktu ya,
Beresi nasıl olsun !
Sıcacık bakan gözleriyle elleri üşüyordu,
Ayaklarını sorun etmiyordu,
Hareket ettikçe, kıpır kıpır oynadıkça ısındığını hissetti …
Babasının maaşına zam gelmişti,
Daha alınmadı maaş ama olsun …
Belki ısıtacak bir mont ve bere alırdı,
Belki de eve et gelirdi,
Belki de pizza getirirdi babası,
Ya getirmezse?!
Ama olsun !
Düşüncesi bile ısıtıyordu yüreğini…
Okula giderken şöyle bir etrafına baktı,
Sıcacık apartman daireleri ve içinde mutlu hayatlar…
Var mıydı öyle hayatlar!
Nerden bilsin ki?
Hiç girmemişti o evlere !
Kendi hayatını da seviyordu,
Babası az kazansa da,
Sarılması güzeldi be …
Hele hele annesinin hazırladığı o güzel çorba vardı ya,
Doyum olmuyordu tadına…
Ama olsundu !
Babasının maaşına zam gelecekti !
Tüm umudu maaşa gelen zamla mont ve bere alınacaktı !
Nerden bilsin elektrik başta herşeye zam geldi !
Babasının aldığı zam,
Elektrik faturasına gidecekti !
Zamlı maaşın yanında elektrik, su faturası,
Tüp de bitmek üzereydi ya!
Ama nerden bilsin ki !
Milyonlarca çocuğun hayaliydi babasının maaşına gelen zamla alınacak mont ve bere !
Belki de akşam yemeğinde güzel bir etli pilav veya pizza !
Belki de hamburger yerlerdi ama,
Aması işte !
Olmadı olmadı olmuyor ama,
Aması mı?
Hayal kurması bile güzeldi be !
Şu soğuk ve yağmurlu havada içini ısıttı hayali bile !...
Diğer tüm yazıları için buraya tıklayın!