Son zamanlarda her köşesi cennet dediğimiz, her karışı için canımızı verebileceğimiz vatanımıza zalimin eli değdi. Gözleri dönmüşcesine ağaçlara, hayvanlara, insanların canına kıydılar.

Ne yazık ki televizyonu her açtığımızda ya da telefonu elimize her aldığımızda yeni bir “Son dakika” haberi ile karşı karşıya kalıyoruz. Hayatı sona eren yeni bir can, sönen yeni umutlar , yıkılan gelecek duvarları , yaşanmışlıklar, hayaller…

“Ciğerlerimiz yanıyor” algısından da ileri giden cümleler sarf etmek geçiyor içimizden. Evleri küle dönmüş vatandaşların çaresizlikle dumanlar arasından evlerinin o haline bakışları, yangını söndürmeye çalışan itfaiye erlerinin, gönüllülerin, yardımcı olan vatandaşların canları pahasına alevlerin arasındaki çabaları, can çekişen hayvanların halleri, yemyeşil doğanın hüznünü belli edercesine siyah ve kahverengiye bürünmeleri beyinlere yer etmiş durumda.

Bunları yazarken Aşık Sefai’nin bir şiirindeki şu dize geldi aklıma “İnsan olan cana kıymaz. Nasıl kıydınız cana?”

Bu gece yatmadan önce sabah kalktığınızda hayatınıza normal bir şekilde devam etmeyi hesaplarken, ‘yarın’ için planlar yaparken gözlerinizi açtığınızda alev ve dumanların içinde kaldığınızı düşünün. Ve bu anlattığım olayın birçok ‘can’ ın başına geldiğini de unutmayın.

Yaşam alanı yok olan birçok canlı, evlerini, hayvanlarını, ekmek teknelerini kaybeden birçok insan, her şeylerini geride bırakarak canlarını kurtarmak adına yangın bölgelerinden tahliye edilmek zorunda kaldılar. Onlar için birçok yardım kampanyası başlatıldı ve hala devam etmekte . Devlet büyüklerimiz ve yetkililer de gerekli müdahaleyi yapmaktan geri kalmadı.

Bu suikastleri düzenleyen o “insan” adı altına yerleştiklerini zanneden, zerre kadar ruhu, merhameti, vicdanı olmayan bu şahsiyetler, amaçlarını apaçık göstermişlerdir. Onlar için bir yuva yıkılmış, bir can yanmış, bir umut yok olmuş bunların hiçbir önemi yoktur.

Bizlerin yıkılmasını dört gözle bekleyen, akbaba gibi çevremizi kuşatan bu kişiliklere karşı yıkılmayıp dik durmaktan, inadına daha yeşil bir dünyaya doğru yürümekten, araya nifak tohumu ekenlere rağmen birbirimize daha sıkı kenetlenip yenilmeyeceğimizi, vazgeçmeyeceğimizi göstermekten ve tabi ki dua etmekten başka çaremiz yoktur.

Vatanımıza bunları yapanlara karşı şu dizeleri söylemekten asla geri kalmayız;

“Bayraksızlar bayraksızlar

Yere düşse bayrak sızlar

Nerden bilsin kıymetini

Soysuz sopsuz bayraksızlar

.

. Uğrunda ölen yiğit

Kim ne bilsin ne kadar

Geriye ne can kaldı

Hepsini kurban adar

 

Yamacında gezindiğin

Şimdi dağlar ağlasın

Bayrağım hançerlendi

Şimdi çağlar ağlasın

.

. Bu vatanın ekmeğii

Gözünüze durmalı

Yiğit bir can gelmeli

Sizden hesap sormalı

.

.

Hainlerin yaptıkları yanlarına kalır mı/ İhanetin affı olmaz sizi millet salar mı/Vatan. Şehitler toprağı seni toprak alır mı.”

Cennet ülkemizi cehennemden bir parça haline getiren o vatan hainlerinin yaptıklarının cezasını bulmaları dileği ile…

Bir kusurum olduysa affola…

Asena KURT/03.08.2021