Yok, mu imdada gelecek yakın zamanda atılacak adımın.
Müşküldür gani vücudun yayılır her anın.
Tükenmesin, sabrı yüreğine marabutadır inançların
El-DÜ’mü kurumuş gözlerinden, muharremidir anaların.
Nehri Kevserler de çare olmadı susayan dudakların.
Şarklardan doğan güneşler, mağribin yastıklarında kalın.
Görünmesin diye renkleri kara toprakların.
Ak duvaklı gelinlikler yanı başlarında duruyor kızların.
Belki de geliverir şebabeti yağızlar solmadan baharların.
Telce el-abaydı sarıp koklarken türapların.
Yuvası çökmüştür Süleyman’la konuşan karıncanın.
Bitip tükenmeyen ıstırabı gayrı yaşayanların.
Bulunmuyor naaşları sokak-ı hanede dolaşanların.
Eşerken türabı yatağı, kırılmış gürgeni sapları kazmaların.
Az mü yedeler kitlendi kalkmaz oldu omuzların.
Kudreti Mevla’dan bekler doğsun batan şafakların.
Nerelerde kaldı refah-ı âlemle dolu asırların.
Ey Lokmanı hekimler bitmez şükranların.
Hayatı müzekker sensin, Darıl Şifada yatanların.
Segâhı ahenkli ilahilerle doluyor dergâhların.
Bilinmez sebeplerin, fani dünya bulunmuyor şifaların.
Panda miden vefat eden tüm insan âleminin anısına…
SOSYOLOG MEHMET GÜVEN
E-mail:mehmetguvendanismanlikgmail.com
Diğer tüm yazıları için buraya tıklayın!