Skip Navigation Links
Enerjisa-Toroslar

Dünya Durduğundan Beri

Sosyalleşme meselesi sokakla ilgili. Sokağa çıkmak ise insana karışmaktır. En azından bizde böyle.

Vahap Yüce

Gazete Köşesi   A+a-

 Rutini olan, selamlaşılan, hatırlanan ve öğreten bir yerdir sokak. Batıda ise sosyalleşme daha farklı işliyor. Orada cebine göre şekil alan bir yerdir sokak. Seçimlerine göre farklı tasarılar oluşturur insanlar için.
 
Pandemiden sonra rutinimiz bozuldu ancak yine de iyi dayandık diyebilirim. Dışarıdan vazgeçmek hiç kolay değildi. Arkadaşından, mahalle kahvesinden, eş, dost, akrabadan kendini soyutlamak çok zordu. Bunu başaramayan pek çoğumuz oldu aslında. Sadece kendi sağlığını değil, tüm insanların sağlığını hiçe sayan, düşünmeden hareket eden kişiler zaman zaman süreci zora soksa da; büyük oranda bu vazgeçiş başarıya ulaşmıştı. Ancak 65 yaş üstü için aynı şeyi söylemek başlarda pek mümkün olmadı. “Görecek neyim var ki?” diyerek kendinden vazgeçmiş, olayın ciddiyetini idrak edemeyen dedelerimiz, ninelerimiz, amcalarımız ve teyzelerimiz de oldu. Zamanla onlar da kavradılar tabi olayın ciddiyetini.
 
Sosyal medyada sesleri bir türlü kesilmeyen, kötü haber vermek için can atan onlarca yalancıyı da ciddiye almayarak iyi bir iş çıkarmıştık, akraba merkezli kural ihlallerini ve sokağa çıkma yasağı sonrası yaşanan kargaşayı görmezden gelirsek.
 
Herkes kendi küçük hayatına bir şeyler sığdırabildiğinden bu yana, dünya adeta yeniden kurulmuştu. Borsa arada bir çöküyor, dolar bir anda zıplıyor, bir damlasına milyonlarca insanın öldüğü petrolün yüzüne bakılmıyor, kıtlık korkusuyla insanlar paniğe kapılıyordu. Bizlerse yine serinkanlıyız, –mecburuz- tedbirliyiz, iyileşmenin yolunu gözlüyoruz. Her gün bambaşka yapılanmayla karşılaşıyoruz, alışıyoruz.
 
Bütün bu durumlar, fedakârlığı yüzünden korona bulaşıp vefat eden doktorların, hastalığı ağırlaşan korona vakalarının başında Kur’an-ı Kerim okuyan, son nefeste hastanın elini tutup yalnızlığını paylaşan hemşirelerin, kendi içinde neşelenmeye ve üzerlerindeki baskıyı dağıtmaya çalışan sağlık ekiplerinin görüntüleriyle yerle bir oldu. Tehlikeyle burun buruna olup, hasta yatanla kader arkadaşı ve hatta o anda her şeyi olmaktandı bu. Son nefeslerinde yakınlarıyla görüşemeyen hastaların bütün dünyası olmaktandı. Hayatiyetin doruk noktasındayken şifayı vesile olma ihtimalinin ağır yükündendi.
 
Yaşadığımız şu cendere aralığında sıhhatle sınanışımız, bizi önceki nesillerden başka türlü olgunlaştıracak. Sıhhat kadar, nimetin de, bir arada olmanın da, tedbirin de, hareketin de, hayatın da değerini iyi bileceğiz. Bizi var eden her zerre için Yaradan’a şükredeceğiz.
Sokağa çıkma yasağının ıssızlığında fark ettim; Nisan, kendini fırtınayla hatırlattı. Bağ bahçe gezemediğimiz, birkaç papatya koparamadığımız, erguvan kovalamadığımız bir Nisan geçirdik bu sefer. Sosyal mesafeden payını en çok alan zamandı zaten… Sokakları dolduramadığımızdan beri.
 
Diğer tüm yazıları için buraya tıklayın!
Adınız
:
Mail
:
Mesajınız
:
Bu içeriğe ilk siz yorum yapın!
makale kategorileri
öne çıkanlar